تاتي تاتي كردن

  سلام امير حسين جونم

اميدوارم سالم و سلامت باشي و زرق و برق زندگي قدرداني از  محبتهاي پدر مادر را از يادت نبرد.

يك سال و شش روز از تولدت ميگذره .جند ماه قبل كه روي پاهات مي ايستادي و هر تكيه گاهي رو به جهت بلند شدن ميگرفتي ،الان ديگه در مسير تجربه جديد قرار گرفتي به نام، راه رفتن.

ادامه مطلب...

 راه رفتن امير حسين اولين آرزوي كوچكش بود كه در پي آن قادر بود به هرچي دمه دستش قرار داشت  به راحتي و بدون مزاحمت دسترسي پيدا كنه.قبلا چهار دست و پا اين كار رو تجربه كرد ولي چيزهايي كه در بلندي  باشه  از دسترس  خارج و تنها با يه حسرت در دلش از خواسته اش گذر ميكرد.حالا با راه رفتن به صورت قدمهاي كوچك و لرزان ثابت كرد كه ميتونه به آرزوهاي دست نيافتني برسه .تاتي تاتي مرحله اي اول راه رفتن كه امير حسين به خاطره عجله در برداشتن گامها دير شروع به حركت كرد.به شكلي كه باقدم اول و عدم تعادل در قدم دوم به زمين ميخوره البته از پشت  و گاهي روي زانو تكيه ميده .الان كم كم قدمهاي بيشتري برميداره .با تحريك و تشويق  سعي در گرفتن اسباب بازي يا خوردني كه پيش رو باشه حركت تند و ناگهاني داره كه بازم حاصلش زمين خوردنه.پسرم ،راه رفتنت نمونه كوچكي از تلاش براي زندگي در آينده است .اميد وارم تمام موفقيتهارو به آهستگي و كم كم ولي در سطوح بالا كسب كني .