پسر خوشكل و مو طلايي من

         حدود ساعت0700 مورخ 12/11/1389 بود كه من و مامانت و هر دوتا مامانجون رفتيم بيمارستان امام علي(ع).   پس از آزمايشهاي اوليه و ثبت نوبت مامانت رو بردن اتاق عمل .خيلي دلم شور ميزد دائما در حال ذكر بودم.توي راهروي بيمارستان قدم ميزدم گاهي به ديوار تكيه ميدادم اميدم فقط به خدابود كه در باز بشه و خبر تولدت رو بشنوم و مامانت رو تو اون حالت، سالم و سلامت ببينم . همه بودن عمو احمد ،عمو مهدی ،زن عمو خدیجه ،بابا جون ، و عمه ها .كه ساعت 1200ظهر بود ديدم پرستار منو صدا ميزنه باعجله رفتم كه تورو توي يك تخت كوچولو گذاشتن به سرعت ميبرن اتاق نوزادان .مادر جون تبرك و مامان شهين دنبال پرستار ...